Friday, June 5, 2015

॥ శిధిలం॥
హిమ శిఖరం అంచున చల్లగున్నామనుకున్నాం
పశుపతుని నీడలోన ప్రశాంతమే అనుకున్నాం
గౌతముడు నడయాడిన నేల అని ధీమాగానే వున్నాం
అవని తల్లి ఒక్కసారి జలదరింప చేసింది
స్వార్ధపరుల చేస్తూన్న అరాచకం
అమాయకుల బ్రతుకులెన్నొబలిఅవుతూ
ధరణి మాత ఓర్పు అంతా నశిస్తూ
తనకు తగిలే గాయాలకు తల్లడిల్లి పోతోంది
మానవ తప్పులే బ్రతుకులు చిద్రం చేశాయి
ఒక్కోసారి ఒకోచోట తన ప్రతాపం చూపుతోంది
జాడలేక తన బిడ్డల గుండె కూల్చి వేసింది
మరువలేని విషాదాన్ని చరిత్రలో నిలిపింది
భూమాతకు తన బిడ్డలపై అంత కోపమెందుకో
శతాబ్దాల చరిత్రలను చిద్రం చేసేశను
నడయాడే దారులను నెర్రెలు చీల్చేసెను
వేవేల ప్రాణాలను ఆవహింపజేసుకొనెను
పశుపతి పూజించిరి విష్ణువును ప్రార్దించిరి
ఏదేవుడు కరుణించక దేశాన్నే వల్లకాడు చేశేసిరి
గుట్టలుగా ఆ బ్రతుకులు ఒక్కసారి కాల్చేసిరి
మనమనసులు తల్లడిల్లే ఆ గుండెలు ఆగినపుడు
ముద్దులొలుకు చిన్నారుల రోదన వినిపించ లేద?
భావిపౌరుల ఆర్తనాదం ఆలకించ లేదా ?
నడవలేని ముసలి వారు గోడు గోడు మన్నారే
నేపాలీ జనమంతా నిశ్చేష్టులయ్యారే
నిలువ నీడ కోల్పోయి నిర్భాగ్యులయ్యారే
కొన్ని క్షణాలు మన పనులను ప్రక్కనుంచి స్పందిద్దాం
సాయం చేసే చేతులకు చేయూత నందిద్దాం
చేయి చేయి కలిసినపుడు సాధ్యంకానిదేముంది
(నేపాల్ విద్వంశం అక్షరాల్లో.... )

....వాణి ,30 April 15
ఈ మధ్య నే పెళ్ళి జరిగిన మా బాబాయి కూతురు( లత ) గుండెనొప్పితో మరణాన్ని తట్టుకోలేక చెల్లి ఆత్మశాంతి కోరుకుంటూ
....నివాళి ....
పారాణి పాదాలు ఆరనే లేదు
పెళ్ళి బడలికింక మాకు తీరనే లేదు
చెరిగిపోనే లేదు నీ చేతి గోరింట ఇంకా
చెదిరిపోయాయా చెల్లి నీ కలలు అన్నీ
నీవు నడచిన ఏడడుగులు వెన్నెల నడకలనుకున్నాము
కొత్త జీవితానికి దారులే అనుకున్నాము
పెళ్ళి పీటల మీద నీ నవ్వులన్నీ
మెదులుతూనే వున్నాయి మా కనుల ముందు
ఆశలన్నీ నీకు మూటకట్టి ఇచ్చాము
వడిబియ్యముతో పాటు అత్తంటికంపాము
లతలా నీ జీవితాన్ని అల్లుకుంటావనుకున్నాము
వడలిన తీగవై నేల రాలిపోయావు
అంతలోనే నీకు అంతిమయాత్రనా చెల్లి
ఆశ్చర్యాలనుండి తేరుకో లేకున్నాము
చిగురించక నీ చిరునవ్వులు చితికి చేరువయ్యాయి
కలతతో మేమంత కన్నీటితో మిగిలాము
నీ ఆత్మశాంతి కోరుకుంటూ
నిశ్చేష్టులై మిగిలాము
....అక్క with Manoj Kumar Sharma
..... అమ్మ బాష ....
అమ్మ బాష తెలుగు
కమ్మని బాష తెలుగు
తియ్యనైన బాష 
తేనెలొలుకు బాష
యాస యేదైతేనేం
బాష ఒక్కటే
ప్రాంతమేదైతెనేం
ప్రాంతీయబాష తెలుగేగా
కాళేస్వరం,శ్రీశైలం,భీమవరం
శైవ క్షేత్రాలే త్రిలింగ దేశమై
ఈమూడు ప్రాంతీయుల బాషే
తెలుంగు గా నానుడి
తెలుగుబాష మనదిగా
వెలుగొందేబాష మనదేగా
పసందైన బాష
పరవసించే బాష
సంస్కృతంలోని తియ్యదనం,
కనడంలో అమృతత్వం,
తమిళములోని పరిమళం
కలగలిపిన కమ్మనైన బాష తెలుగేగా
తెలుగు సోదరులం మనం
తెలుగు తల్లి బిడ్డలం
మనకెందుకు వైవిద్యం,
మనకెందుకు వైరుడ్యం
కలసికట్టుగ నడుంకట్టి
ప్రగతి రధం లాగుదాం
తెలుగువారిలో
సమైక్యతను పెంచుదాం
రాబోయే తరాలకు
తెలుగుబాషపై ఆసక్తిని పెంచుదాం
మన బాషా
సమైక్యతను చాటుదాం
...................వాణి కొరటమద్ది
..............అమ్మ ............
ఏ జామున లేచేదో, నే లేచేసరికి
వాకిట్లో ముగ్గులు. ఆరేసిన బట్టలు మెరుస్తున్న గిన్నెలు
పూర్తయిన పనులన్నీ చూసి ఆశ్చర్యమే నాకపుడు 
అమ్మ మాత్రం లలితమ్మను స్మరిస్తూ దేవుడి ముందు కనపడేది
అమ్మ పడే కష్టం చూసి మనసు కలుక్కు మనేది
పాల గ్లాసు అక్కడ అంటూ సైగ చేసేది
ఎపుడూ నా ఉనికి కనిపెడుతూనే వుండేది
అమ్మ అంతగా చదువుకోలా
నన్ను మాత్రం చదివవించాలని ఆరాట పడుతుండేది
ఉన్నత స్ధానంలో చూడాలని ఆత్ర పడుతుండేది
అపుడనిపించేది నాలో ఆత్మవిశ్వాసం నింపాలనే ప్రయత్నం కాబోలని
ఎన్ని కధలు చెప్పింది అమ్మ
ఆ కధలన్నీ వీరత్వము చాటుకున్న మహిళలవే
నన్నే నాయిక చూపిస్తూ
ఆవిధంగా ధైర్యాన్ని నేర్పిందనుకుంటా అమ్మ
నే స్కూల్ నుండి వచ్చేసరికి
మొక్కలకు సేవచేస్తూ అమ్మ చిరునవ్వుతో
నాకు కాసిన్ని కలుపుమొక్కలు ఏరమని పురమాయించేది
అపుడూ అనిపించింది నాకు
ప్రకృతిని ప్రేమించమని
చెడ్డవారిని చెంతనుంచుకోవద్దని చెప్పినట్లుగా
రాత్రి అమ్మ ప్రక్కనే ఆరుబయట పడుకున్నపుడు
చందమామ కధలెన్నో
నక్షత్రాల పేర్లనూ చెప్పేది
ఆ పేర్ల వెనుక అంతరార్ధాన్ని వివరిస్తూ
అనిపించింది అపుడు నాకు
అమ్మ మనసు ఆకాశమంత విశాలమని
ఐదుదాకే చదివిన అమ్మ ఎంత ఉన్నతంగా ఆలోచించిందని
నేనమ్మనయ్యాక అర్ధమయ్యింది
అమ్మ అంతేనని స్త్రీ అంటేనే సహనమని...... !!
.
మహిళలందరికీ మహిళాదినోత్సవ శుభాకాంక్షలు
..............వాణి కొరటమద్ది

శర్మ గారి విశ్లేషణలోనా కవితను చూసుకోవాలని చాలా రోజుల నుండి కోరికగా వుండేది ఈరోజు నా కవిత శర్మ గారి అంతటి వారి దృష్టిలో పడ్డం నాకు చాలా సంతోషంగా వుంది. మీ కలంద్వారా విశ్లేషణకి నోచుకోవడం..అదృష్టంగా భావిస్తున్నాను హృదయ పూర్వక కృతజ్ఞతలు శర్మ గారు. __/\__
ఈనాటికవిత-14
___________________________
కొరటమద్దివాణి-ప్రశ్న
"ఆశాబద్ధతే జంతు:కర్మణా బహుచింతయ:" అని భారతీయవేదాంతులు చెప్పారు.జీవితాన్ని సుఖవంతంగా ,సంతృప్తిగా గడపడానికి మనిషి కొన్ని ఆలోచనలు చేస్తాడు..కాని ఒక్కోసారి అవి సత్ఫలితాలను ఇయ్యకపోవచ్చు.దానివల్ల నిరాశ కలుగుతుంది.ఆనందం ఆశ ఫలవంతమవటం వల్ల కలుగుతుంది.ఆ ఆనందం నైతికప్రయోజనాలను సమకూరుస్తుందని అంటాడు బెంతం.(Bentheam.Jeremy)ఈ ఆనందంకోసం తాపత్రయపడనివారుండరు.ఆశకు నిరాశకు మధ్య కలిగేప్రశ్నలను,సంధిగ్ధతను కొరటమద్ది వాణి కవిత్వం చేసారు.ఆలోచనలవల్ల కలిగే నిద్రలేమి నుంచి కవితప్రారంభమవుతుంది.ఎత్తుగడే విఫలం తరువాతి స్థితినుంచి మొదలవుతుంది.
"నిద్రలేని రాత్రులు వెక్కిరిస్తూనే వున్నాయి
కురుస్తున్న కన్నీళ్ళు
మనసు తడి ఆరనివ్వడంలేదు
ఆశలన్నీ మూటకట్టుకుని మూల నుండి పోయాయి
కొత్త జీవితానికి పునాదులేయ్యాలనిపిస్తుంది"
ఈ వాక్యాల్లో మనోవైజ్ఞానిక సుఖవాదం(Psychological hedonism)ఉంది.మిల్(Mill.John Stuart)ఇందులో ప్రముఖుడు.కవిత ఆసాంతం ఈ ప్రభావం ఎక్కువే.మిల్ దీన్ని సాధారణ సుఖవాదమని అన్నాడు .దానికి కారణం మానవుడు ఎప్పుడు ఏదో కాంక్షలో నే ఉంటాడని ఆయన భావన. కాంక్ష,సుఖం ఈ రెండు ఒకే దృష్టాంతంలోని రెండురీతులని మిల్ అన్నాడు.
1.కాసిని స్వప్నాలను కలుపుకుంటూ
మనసును ప్రక్ష్యాళన చేసే ప్రయత్నం చేస్తాను
2.తగులుతున్న తడిని
నిండిన గుంటల్ని చూస్తూ
మది ప్రశ్నల వర్షం కురిపిస్తూ వుంటుంది
కాంక్ష,ఆశ అనేపదం లక్ష్యసంబంధమయింది.ఈ మార్గంలో మనసు లక్ష్యాన్ని కాంక్షిస్తుంది కాని,సుఖాన్ని కాదని -సిడ్ఫ్ నిక్ అంటాడు.ఆశ గురించే ఆలోచిస్తుంటే అది దూరం కావొచ్చు దీనిని ఆయన సుఖవిరోధాభాస(Paradox of hedonism)అన్నాడు.వాణి కొరటమద్ది కవిత్వంలో ఈ భావన కూడా కనిపిస్తుంది.ఈ వాక్యాలు అందుకు ఉదాహరణ.
"సాధ్యం కాని సౌధాలు ఎలా నిర్మిస్తావని ?
ఊరుతున్న నీళ్ళలో ఊహలభవనమెలా?
అడియాశల శిఖరాలు అవసరమా?
సర్దుకోమంటూ మనసు హెచ్చరిస్తూనే వుంటుంది
మౌనంగా వుండిపోయాను
చేజారిన చిరునవ్వులు మరల రావనిపించి
మానని గాయాన్ని మది మరువలేదనిపించి."
కవితా నిర్మాణానికి సంబంధించి రెండు యూనిట్ లు రూపకాత్మకంగా కనిపిస్తాయి.నీళ్లు ఊరటం -కష్టాలు కలగటం.ఇవన్నీ నిర్మాణంలో భాగంగా కనిపిస్తాయి.
"నేత్రాల చెరువులు
నిరాశల నీళ్ళు నిండా నింపుకుని వుంటాయి
జీవితాన్ని మార్చాలని ఆరాట పడుతూనే వుంటాను
తవ్వే కొద్దీ ఊరుతున్న నీళ్ళను ఆపలేక పోతాను
ఆశల ఇటుకలను పేర్చాలనే ప్రయత్నం
చేస్తూనే వుంటాను
తగులుతున్న తడిని
నిండిన గుంటల్ని చూస్తూ
మది ప్రశ్నల వర్షం కురిపిస్తూ వుంటుంది"
తాత్వికమైన భావనతో ఒక సంఘర్షణను కవితగా మలిచారు.కొన్ని పదబంధాలు కూడా అంతే తాత్వికంగా కనిపిస్తాయి.-"ఆశల ఇటుకలు,నేత్రాల చెరువులు,నిరాశల నీళ్ళు,అడియాశల శిఖరాలు"- లాంటివి ఆమార్గంలో కనిపిస్తాయి.ఒక వస్తువును భావనను కవితగా మార్చడానికి ఎంత ప్రయత్నం కావాలో ఈ కవిత చెబుతుంది.
ఏ ఎమరపాటో మిమ్ము అనాధను చేసింది
కాలం గాయం చేసి విధి వెక్కిరించింది
ఏ నిర్లక్ష్యపు సంతకం మీ జాడ నిలిపిందో
ఆమె అసహనమో అమాయకత్వమో 
ఏమృగము గాయ పరిచిందో
వెలుతురులోకొచ్చి వెలుగులకై వెతుకుతున్నారు
మరలరాని అమ్మకై ఆరాటపడుతున్నారు
తలకు మించిన భారమే మీ బ్రతుకు పోరాటం
తమ్మునికి అమ్మవై మెదలెట్టాలి నీ జీవన సమరం
తడికనులు తుడుచుకుని ముందు నడక సాగించు
దరి చేరవు ఏ పధకాలు మీ కడుపు నింపాలని
ఆపన్న హస్తాలన్నీ స్వార్ధంతో నిండాయి
నీకు నువ్వే జాగ్రత్తనుకుంటూ
నీ తమ్ముని బ్రతుకు కర్తగ మారిపో


॥ మది సంఘర్షణ॥
మది లోతుల్ని తవ్వుకుంటూనే వుంది మనసు
ఎగురుతున్న ఎత్తుల్ని చేరుకోలేక
మధ్యన కలుక్కుమంటున్న ఓ జ్ఞాపకం 
తడి తరగల్ని తుడుచుకోలేక
కన్నీటి సంద్రం చేసిన సందర్భం
చుట్టు ప్రక్కలకి చూపు విదల్చలేక
చిరునవ్వుల పలకరింపులకు
కనులు చెప్పలేని సమాధానం
సందిగ్దమో ,సంసయమో సర్ది చెప్పలేని ప్రశ్నలు
ఎదురోచ్చేఆశలు వెంటాడుతున్న ఆశయాలు
కట్టి పడేస్తున్న మౌన సంఘర్షణలు చేరలేని గమ్యాలు
ఎదురొచ్చే ప్రశ్నార్ధక వదనాలు
మరుపుతో మాయమవుతున్న అంతరంగ దృశ్యాలు
తప్పనిసరి గమనాలు అనాసక్తి అవసరాలు
సాగిపోతూ సమయాలు
చెదిరిపోక వేదన మిగిల్చిన ఆనవాళ్ళు ...!!
.......వాణి
॥ చేరలేని గమ్యం ॥
అమ్మ అని హత్తుకున్నఆరోజులు కావాలని
బుజ్జగించి గోరుముద్దలు మళ్ళీ తినిపించాలని
నీ బుడి బుడి నడకల్నివెనుక కెళ్ళి చూడాలని
అడుగడుగున నీ గెలుపులు ఆ గర్వం నీదవ్వాలని
సైకిల్ పై నీ స్వారీ విజయం నీదేనంటూ
నవ్వుతున్న చిన్నినాన్న ఆరూపం మళ్ళీ నాదవ్వాలి
నీ జీవన పోరాటంలోఓడానూ చివరంటా
ఏమాయనో ఆరోజున విషమని వేదన మింగా
నీ స్పర్శలు కావాలని తల్లడిల్లుతున్న మనసు
జ్ఞాపకాల తడులలో నిన్నుతడుము కుంటున్నా
మౌనమైన మనసులో నీమాటలు గుర్తెరిగి
గుండె పగిలి పోతోంది రాలేవని తలచి తలచి
చెదిరిన ఆశవు నీవు బాధ్యతల బందీ నేను
చేరలేని గమ్యం నీవు వేదన బానిస నేను
నిశ్శబ్దం మనసులోన పెదవులనీ కదపలేక
మనసు తడిని తుడవలేను గాయపుమచ్చను చెరపలేక
కంటి తడులు అక్షరమై కవనమై పోతోంది
చెరపలేని గాయాలు కావ్యంగా మిగులుతూ
అక్షరమే ఆదుకుంది ఆత్మీయత అందిస్తూ
చెరిగిపోని గాయానికి చేయూతగ నిలుస్తూ
..... వాణి, 23 april 15
చినుకుల తడి నేల రాలి
స్వచ్చతను కోల్పోతూ
వెలుగులేని దీపమకడ
వేలాడుతూ శక్తిలేక
తడి కావాలని తపియిస్తూ
మేల్కొంది పచ్చదనం
మట్టి వాసన మనసంతా
పులకింతను పంచుతోంది
వికసించిన కుసుమాలు
భ్రమరాలకై వేచి యుండి
మధువు గ్రోలు పెదవి స్పర్శ
కోరుకునే ఆరాటం
తడవాలని ఆశతోన
తడబడుతూ తడి అడుగులు
ప్రతి అడుగూ గెలవాలని
మనసును గెలిపించాలని

Saturday, May 9, 2015

||.అమ్మ||

ఏ జామున లేచేదో, నే లేచేసరికి
వాకిట్లో ముగ్గులు. ఆరేసిన బట్టలు మెరుస్తున్న గిన్నెలు
పూర్తయిన పనులన్నీ చూసి ఆశ్చర్యమే నాకపుడు 
అమ్మ మాత్రం లలితమ్మను స్మరిస్తూ దేవుడి ముందు కనపడేది
అమ్మ పడే కష్టం చూసి మనసు కలుక్కు మనేది
పాల గ్లాసు అక్కడ అంటూ సైగ చేసేది
ఎపుడూ నా ఉనికి కనిపెడుతూనే వుండేది
అమ్మ అంతగా చదువుకోలా
నన్ను మాత్రం చదివవించాలని ఆరాట పడుతుండేది
ఉన్నత స్ధానంలో చూడాలని ఆత్ర పడుతుండేది
అపుడనిపించేది నాలో ఆత్మవిశ్వాసం నింపాలనే ప్రయత్నం కాబోలని
ఎన్ని కధలు చెప్పింది అమ్మ
ఆ కధలన్నీ వీరత్వము చాటుకున్న మహిళలవే
నన్నే నాయిక చూపిస్తూ
ఆవిధంగా ధైర్యాన్ని నేర్పిందనుకుంటా అమ్మ
నే స్కూల్ నుండి వచ్చేసరికి
మొక్కలకు సేవచేస్తూ అమ్మ చిరునవ్వుతో
నాకు కాసిన్ని కలుపుమొక్కలు ఏరమని పురమాయించేది
అపుడూ అనిపించింది నాకు
ప్రకృతిని ప్రేమించమని
చెడ్డవారిని చెంతనుంచుకోవద్దని చెప్పినట్లుగా
రాత్రి అమ్మ ప్రక్కనే ఆరుబయట పడుకున్నపుడు
చందమామ కధలెన్నో
నక్షత్రాల పేర్లనూ చెప్పేది
ఆ పేర్ల వెనుక అంతరార్ధాన్ని వివరిస్తూ
అనిపించింది అపుడు నాకు
అమ్మ మనసు ఆకాశమంత విశాలమని
ఐదుదాకే చదివిన అమ్మ ఎంత ఉన్నతంగా ఆలోచించిందని
నేనమ్మనయ్యాక అర్ధమయ్యింది
అమ్మ అంతేనని స్త్రీ అంటేనే సహనమని...... !!
.

Thursday, January 29, 2015

1.మది భావాలన్నీ యవ్వనంలో విహరిస్తున్నాయి
పెరిగే వయసుకు దరిచేరక వృద్ధాప్యం ...!!

2 యవ్వనం జ్ఞాపకమై చిత్రాల్లో మిగులుతోంది
వృద్ధాప్యం మీదపడుతూ రోజుపేజీనీ తిప్పేస్తూ...!!

3. యవ్వనాల మెరుగులకై ఉరకలు వేస్తూ యువతరం
కొత్తపుంతలు తొక్కుతోంది కాస్మెటిక్ ప్రపంచంలో విహరిస్తూ...!!

4.బ్రతుకు పుస్తకంలోమరో పేజీ తిరిగి పోతోంది
అధిగమించలేని సవాళ్ళుమిగిలే వున్నవాటి ఆన వాళ్ళూ...!!

5.గుండె గుహలో ఎన్ని భావాలో 
వెలికి వచ్చేవన్నీ వేదనలే అవుతూ..!!

6.సిరిమువ్వల సవ్వడులు చిరునవ్వులు పలికించే 
నటరాజుకు నాట్య నీరాజనాలు...!!

7.నాలోకి నేనే ప్రయాణిస్తున్నా
అంతరంగ లోతుల్ని అంచనా వెయ్యడానికి ...!!!

8.స్వప్నాలు సాక్షాత్కారమైతే బావుండు 
మాధుర్యమేగా ఇక జీవితo...!!

9.పరవశమై పరిమళించే చెలిమి
చిరునవ్వుకు చేరువచెయ్యాలనే ఆకాంక్షతో...!!

10.నడుమ నడయాడుతూనే వుంది
వెన్నెలకు వేదనకు మధ్య జ్ఞాపకం...!!

11.వికసించే భావాలు తొలిమంచు ఉషోదయాలు
చిరు మందహాసాల నులివెచ్చని సమీరాలు...!!

12.మిడిసిపడుతోంది యవ్వనం నేడు సమాజంలో
వృద్ధుల నిర్లక్షానికికారణమౌతూ...!!

13తలపులు తల్లడిల్లుతున్నాయి
చెదిరిన చిరునవ్వులుకావాలనిపిస్తూ ....!!

14.1.మది ముక్కలౌతోంది 
గాయాల జ్ఞాపకాలు బాకుల్లా గుండెల్లో గుచ్చుకుంటూ...!!

15. అనుక్షణం మనసును కత్తులతో గుచ్చుతున్నట్లే ... 
నీ స్పర్శకు దూరమై...!!

16..తల్లడిల్లుతోంది మనసు
నువ్వు మిగిల్చిన ఆనవాళ్ళు తడిమినపుడల్లా...!!

17.గాయపు గాటు మానుతుందేమో 
నీ వేటుకు మనసు తల్లడిల్లుతూనే వుంది...!!

18..కన్నీళ్ళు సరిపోలేదేమో
మది స్రవించే రుధిరాన్ని చూసి సంబరమేమో...!!

19. అయోమయంలోకపోతం
.శాంతిని కోల్పోతున్నవిశ్వాన్ని చూస్తూ ..!!

20. శాంతినే కాదు
ప్రకృతిపై ప్రేమను పెంచుకోమంటూ పావురాయి సందేశం...!!

21. శాంతి కపోతాన్నే 
 ప్రేమసందేశాన్ని చేరవేసే పావురాన్ని కూడా ...!! 

1.నీ ఊహల మైమరపులతో నిద్రిస్తున్నానేమో .. కలలొలుకుతున్నాయి...!!

2..మబ్బులకూ ఒయారమే... చిరునవ్వులు చిరుజల్లై కురుస్తున్నాయిగా...!!

3..నిశ్శబ్ధం విసుక్కొంది... మౌనంతో మాటలెంతసేపంటూ...!!27.1.15

4.తీరని ఆశలు వెంటాడుతుంటే కొత్త కోరికలు కావాలంటూ ... జీవితం దాహిస్తుంది...!!

7. స్నేహితుల సాంగత్యంతో మౌనం ఇంకిపోతూ.... మనసు మాటలు నేర్చుకుంటోంది..!!

8. అనుక్షణం కారే కన్నీటి చారికలు కనబడకుండా ...కాటుక తుడిచేస్తున్నా..!!

9. వన్నెలతో ప్రతి మనసుని పులకింప చేస్తోందిగా ....వెన్నెలకి వయసొచ్చింది...!!

10.రహదారికో వసంతం .... ప్రతి మనిషీ పచ్చదనకోసం పరితపిస్తే..!! 22.1.15

11. మనసు మౌనంతో మాటాడుతోంది స్వరరహిత శబ్ధమై...!!

12. ఘనీభవించిన దప్పికై వెలికిరాని కన్నీళ్ళు....!!

13. మనసు చివరిలోకాదు మనసంతా జ్ఞాపకమై ఉన్నావుగా...!!

14. కలువలు కాసే కళ్ళు వెండి వెలుగులకై వేచి ఉన్నాయి...!!

15. ఒణికిస్తున్న వెన్నెల నులి వెచ్చని స్పర్శను కోరుకుంటూ...!

17. మనసు మౌనంతో మాటాడుతోంది స్వరరహిత శబ్ధమై...!!

18. ఘనీభవించిన దప్పికై వెలికిరాని కన్నీళ్ళు....!!

19. మనసు చివరిలోకాదు మనసంతా జ్ఞాపకమై ఉన్నావుగా...!!

20. కలువలు కాసే కళ్ళు వెండి వెలుగులకై వేచి ఉన్నాయి...!!

21 ఒణికిస్తున్న వెన్నెల నులి వెచ్చని స్పర్శను కోరుకుంటూ...!!

22.బంధాలన్నీ బలమైనవే ...చేరువలతో చిరునవ్వులు చేజారుటలో చెమరింతలు....!!
1.నిస్సహాయులై నాటి నేతలు.. నిర్భయల కన్నీరు తుడవలేక ..!!

2.చేష్టలుడిగి చూస్తోంది జాతీయజెండా.. మృగాలు సంచరించే భారతాన్ని చూస్తూ...!!

3.ఎగురూతూ ఉండమ్మా మువ్వన్నెల జెండా .. నిజమైన స్వాతంత్ర్యం మాకొచ్చేదాకా..!!

4.నిత్యం గణతంత్రదినాలే ...ప్రజాస్వామ్యమే మనదని హక్కులకై పోరాడుతూ..!!

5.మతసామరస్యంకి ప్రతీక పతాక ...తెలిసీ కులాల ప్రత్యేకత చాటుతూ...!!

..........తెగిన గాలి పటాలు ....
తెరచాటు నిర్లక్ష్యాలకు తెగిన గాలి పటాలు వాళ్ళు
హత్తుకునే గుండెలు లేక రోడ్డున పడ్డ అనాధలు

పొత్తిళ్ళ నవ్వులు అనుభవం లేదనేమో
ఆకాశాన ఆనందాలు వెతుక్కుంటున్నారు

చిరుజల్లుల చిరునవ్వుల్లో తడిసిపోతున్నారు
గమ్యం తెలియని తెగిన పతంగులే వాళ్ళ జీవితాలు

విను వీధిలో ఎగిరే పక్షుల్లా
నడి వీధిలో దిక్కుతోచని వారి బ్రతుకులు

పొట్టాకూటికోసం పాట్లు పడుతున్నారు
మాంజాల తయారిల్లో మునకలౌతున్నారు

చెదిరిన వారి మనసుల్లో గాయాలెన్నో
గడిచిన జీవితంలో కోల్పోయిన సంతోషాలెన్నో....!!

......వాణి కొరటమద్ది
//నీ రూపం...//
పెదవి దాటని మాటలకు
మౌనమే సాక్షమ్ములే

మనసులోని భావమంతా
పదములుగ ప్రకటింతులే

ఆగిపోని ఆలోచనంతా
గడిచిపోయిన జ్ఞాపకములే

కనుమరుగైన రూపానికి
కనిపించదు నా కన్నీరులే

జరిగిపోయిన కాలమంతా
తిరిగిరాని స్వప్నమే

ఆశపడిన జీవితం
అందని అదృస్ఠమే

మిగిలిపోయిన జీవితం
నీ గురుతుల నీడలే

మనసు అంతా పరచుకున్న
మమత నిండిన నీ రూపమే
మరలి రాని అదృస్ఠమే
....వాణి

Friday, January 23, 2015

.......తెలుగు గజల్...8......
నీ నవ్వుల మల్లెలన్ని ఏరుకుంటు ఉన్నానూ
నీ మాటల ముత్యాలను దాచుకుంటు ఉన్నానూ

నా మదిలో భావాలే కవనంలో ప్రవహిస్తూ
మనసంతా నీప్రేమే నింపుకుంటు ఉన్నానూ

జ్ఞాపకాల తోటలోన బాల్యానికి మరలవెళ్ళి
మురుస్తున్న నామనసులొనవ్వుకుంటు ఉన్నానూ

వేకువలో విరబూసే పువ్వులన్నీ నవ్వుతుంటె
పూవ్వునయ్యి మురవాలని వేడుకుంటు ఉన్నానూ

ఇల అంతా వణికించే చలిదుప్పటి నీడలో
నులివెచ్చని కిరణాలను కోరుకుంటు ఉన్నాను

మౌనంలో మాటలన్ని అక్షరాల్లో ప్రకటిస్తూ
భావాల పరంపరలో ఒంపుకుంటు ఉన్నానూ

......వాణి కొరటమద్ది
21 jan 15
పాపాయిలు ఇంటింటికీ దీపాలు
చిరునవ్వుల రూపాలు
జగతి ప్రగతికి కి సోపానాలు
చినుకులు రాలినపుడల్లా
చిరునవ్వులు వర్షిస్తే బావుండని
దొసిలి నింపుకుని ఆ నవ్వులు
చెక్కిలికి అతికిoచుకుందామని...!!
.......బ్రతుకు అన్వేషణ ......
గుండె గూటిలో ఎన్ని కన్నీళ్ళో
గాయాల బాదలు ఎన్నో
బాధ్యత మరచిన భర్త వేదింపులెన్నైనా
పెనవేసుకున్న పేగుబంధం
తపన పడుతోంది మాతృహృదయం
కట్టేలతో పాటూ కాలుతున్న వేలి కొసలు
బొగ్గుల లానే భగ్గుమంటూ గుండెలు
కారే కన్నీళ్ళు కాలే మంటనార్పగలవేమో
గుండె గదిలో వేదన చల్లార్చడం లేదు
కోరికలన్నీ మరచి ఒక్కటే ఆశ ఆమెకు
చేసిన పదార్ధం కొనేవాళ్ళు కనిపిస్తే
వచ్చేనాలుగు రూపాయలు
పసిదాని ఆకలి తీరిస్తే చాలు
మరో వేకువకై ఎదురుచూస్తూ
బిడ్డ ఆకలి తీరే మార్గం అన్వేషిస్తూ
అమ్మతనాన్ని ఆస్వాదిస్తూ
అలా అలా రోజులు మారితే సరి
చిట్టిదాని బ్రతుక్కు బాట చూపేదాకా...!!

...... సంక్రాంతి .........
పల్లె పల్లె పరవశిస్తోంది
నగర బంధాలన్ని హత్తుకోగానే
గర్వపడుతుందీ పల్లె సంక్రాంతి రోజుల్లో
పట్టణ జనులంత పల్లె చేరుకోగానే
ముగ్గుల్లో మెరుస్తూ సప్త వర్ణాలన్నీ
వెలిగిపోతున్నాయి ముంగిళ్ళు అన్నీ
ముగ్గుల మధ్యన అలరించు గొబ్బెమ్మలు
చలికాచుకుంటూ వీధులలో భోగిమంటలు
గరిసెలన్నీ నిండు కుండలైనాయి
ధాన్యలక్ష్మీ ఇంటింట వెలిగిపోతోంది
పిండివంటల ఘుమఘుమలు ప్రతిఇంటి నుండి
ఇనుమడించే రుచులు కొత్త ధాన్యాలతో
పట్టు పరికిణీ ధరించి పడుచు పిల్లలంతా
మురిసిపోతున్నారు ముచ్చటగ వాళ్ళంతా
చిన్న పిల్లలకు భోగిపళ్ళు,
బొమ్మల కోలువుల సందళ్ళు
పితృదేవతలకు తర్పణాలు,
గుమ్మడికాయల దానాలు
మకరరాశిలో ప్రవేశించి సూర్యుడు
ఉత్తరాయణ పుణ్యకాలం
హేమంత రుతువులోన పుస్యమాసములోన
సంబరంగ జరుపుకునే సంక్రాంతి పండుగ...!!
......వాణి కొరటమద్ది
15 jan 15
......గాయపడ్డ జ్ఞాపకం......
మనసు నీ కోసం పరిభ్రమిస్తూనే వుంటుంది
గతించిన కాలాన్ని లెక్క వేస్తూనే వుంటుంది
ఆశల పల్లకీ లో నుండి జారి పడిపోయాను
జీవిత నడకను సాగిస్తూనే వున్నాను
రాలి పడ్డ చిరునవ్వులు ఏరుకోవాలని..
విఫలమైపోతున్నా ప్రయత్నల్లోనూ..
సానుభూతి సమీరాల్లో భాష్పాలు ఒలబోస్తూ
ఓదార్పు పవనాల్లో కన్నీళ్ళు ఆరబెడుతున్నా
విరక్తి నవ్వులతో విసురుకుంటున్నాను
వెంట వచ్చే వేదన వెక్కిరిస్తూనేవుంది
విదిలించుకు ముందుకు సాగేంత
చిన్నదేం కాదుగా గాయపడ్డ జ్ఞాపకం...!!
..........వాణి
గండి పడ్డ కన్నీటి నదులు
ప్రవాహం ఆగడంలేదు
ఆపే ప్రయత్నంలో
అరచేతులే ఇసుకమూటలౌతున్నా
లెక్కలేని ఆలోచనలు
మదిలో మూటకట్టుకున్నాయి
తీరoలో ఒంటరిగా
మూగ మనసుకు సర్ది చెప్పుకుంటూ
మునివేళ్ళరాతతో ఆలోచనలకు
మార్గాలు వెతుకుంటూ
అప్రయత్నంగా
కుప్పగా మారిన ఇసుకలో
అంతరంగ మదనాలన్నీరాశులు పోశానేమో
అర్ధం కాని స్ధబ్ధత ఆవరించి
తడబడుతూ తీరంలో
ఓటములెన్నో జ్ఞాపకాల్లో
గెలుపులు వెతుకుతూనే వున్నా
కడలి అంచుల్లో కొత్త కోరికలుకై
దూరమైన ఆశలన్నీ
తరంగo తోడుతో తిరిగివోస్తాయని....!!

.....ఎంకి నాయుడుబావ.........
నాయుడుబావకై పుట్టింది నండూరి ఎంకి
ఏమి ఎరుగని ఎంకి ఊసులెన్నో సెపుతాది
ఎంకి మనసంతా బావకై ప్రేమ నింపుకుంటాది
ఏ యేళ అయినా ఎదురుచూస్త వుంటాది
ఏడకెళ్ళినగాని జాగు సెయ్యకమాకoటాది
బేగి వొచ్చెయ్యమంటాది బేల అవుతుంటాది
సూపులన్నీ బావకై చూరు కెళ్ళాడదీసి వుంటాది
జాడ తెలిసే దాకా వీధి మలుపుకేసి చూస్తనే వుంటాది
వీధిలో కెళ్ళాక సేయి వొదలనంటాది
ఒక్క క్షణమూ వీడిపోనంటాది
బావ గుండెల్లో గూడుకట్టుకుంటాది
ఎక్కడున్న గాని గుబులు సేస్తావుంటాది
పువ్వు లాంటి ఎంకి మనసు పలువరిస్తాది
బావ బావ అంటు కలువరిస్తాది
బావతోటి నడకలే మనసంతా నిండి వున్న
ఎంకి ఎంకి అంటూ నిద్దురలోనూ గుండె కొట్టుకుంటాది
కలల్లోను కబుర్లాడుతుంటాది
కదిలిపోనివ్వక కట్టి పడేస్తా వుంటాది
ఎంకి లేక నాయుడు బావ లేడంటూ
పెనవేసుకున్నారు ఎంకీ నాయుడు బావ
......వాణి కొరటమద్ది
20 jan 15
.......అక్షరాల ఓదార్పు....
గుండె గుహలో భావాలు ఎన్నో
వేదనలే అవుతున్నాయి వెలికి వచ్చేవన్నీ
రెప్పల మాటున మాసిన ఆశల ఊహల చిత్రాలెన్నో
నెరవేరని నిన్నటి కలలు
ఉక్కిరి బిక్కిరి చేస్తూ రేపటి ఆశల మధ్య
నలుగుతున్న రాత్రులెన్నో
సమస్యల సముద్రాలు దాటే ప్రయత్నంలో
వదిగిన క్షణాలెన్నో
ఒలికిన కన్నీటి సిరా
తెల్లని కాగితంపై
నల్లని అక్షరాలౌతాయి
జతకూడిన ఒక్కో అక్షరం
కొత్త భావాన్ని సంతరించుకుంటుంది
మనసు ప్రక్షాళన అవూతూ
కాగితంపై కవితగా మారుతుంది
వేదనలో ఒదిగిన గుండె
కాసిన్ని గాలుల్ని బయటకు వదిలెస్తుంది
మామూలు ప్రపంచాన్ని చూస్తుంది
జ్ఞాపకాల దొoతరలు
అక్షరాలై కురుస్తుంటాయి
ఒక్కో పదం ఒక్కో ఓదార్పై
భావాల అంతరంగంలో విహరిస్తుంది
ఆశలేని మనసుకు
అక్షరాలే కోరికలు నేర్పుతుంటాయి
....వాణి కొరటమద్ది

Sunday, January 11, 2015

...........ఆశ............
నిశ్శబ్ధాన్ని మూటకట్టి నిశీధిలో వెతకడం
మౌనంతో మాటాడుతు వెన్నెలకై తడమడం
ఆశల వర్షం కురిపిస్తుందని
ఆకాశం వంక చూస్తున్నపుడు
నిత్యం వెన్నెల విహారం వరించకున్నా
అపుడపుడు మెరుపుల్లా
మైమరపులు కావాలని
చినుకులు రాలినపుడల్లా
చిరునవ్వులు వర్షిస్తే బావుండని
దొసిలి నింపుకుని ఆ నవ్వులు
చెక్కిలికి అతికిoచుకుందామని...!!
........ తల్లడిల్లే తలపు ..........
రాలిన కన్నీళ్ళన్నీ
అక్షరాలై పోయాయి
భావాల పరంపరలో
భాగంగా మిగిలాయి

గుండెలో వేదనంతా
గోప్యంగానే వుంది
వెలికి వస్తే కన్నీటి
విస్ఫోటనమే అవుతుంది
మదినపుడపుడపుడు
తడుముతూ జ్ఞాపకమై వస్తుంది
తల్లడిల్లే తలపుల్లో
తడి తడుపుతూనే వుంటుంది
మానని గాయాలకు
మౌనమే మంత్ర మయ్యింది
ఆమౌనంలో మనసు
భాష నేర్చుకొంటొంది
గాయపడ్డ క్షణాలన్నీ
అనుభవాలే అయ్యాయి
నడుస్తున్న జీవితానికి
దారుల్ని చూపుతాయి
వాణి
అబల - సబల.
అంకురం మొదలు అవసాన దశ వరకూ
సమస్యల సుడిగుండమే అమె జీవితం
బంధాలపై ఆధారపడే బతుకే సాంతం
స్త్రీ చుట్టూ కష్టాల ముళ్ళపొదలు
అనుక్షణం వెంట వుండే వేదనలు వేధింపులు
ఆకతాయిల మాటల్ని ఆవహించే చూపుల్ని
అడుగడుగునా ఆంక్షల్ని అధిగమిస్తొంది
విధ్యార్ధి దశలోనూ ఉద్యొగ నిర్వహణలోనూ సహనం వహిస్తూ
మార్గ నిర్ధేశం చేస్తూ శభాష్ అనిపించుకుంటూ
నైతికబలం లోనూ శక్తి వంతురాలిగా సృజన కలిగిన గొప్పదనం.
కట్టుబాట్లు అనుసరిస్తూ కన్నవారి కోరికలకు తలవొoచుతూ
కోటి ఆశలతో మెట్టినింట అడుగిడుతుంది స్త్రీ
అక్కడా ఆమెకి తెరుచుకునే వుంటాయి దు:ఖపు వాకిళ్ళు
అంత కమ్మనైన పెళ్ళి నమ్మకమే అనుకుంటూ
ఎదురయ్యే నిందలూ నిష్టూరాలు సహిస్తూ
క్షణక్షణం బాధలే జన్మoతా బందీగా ధనం దాహంతో కట్నపు వేధింపులే
అనుమానాలు అభాండాలు ఆశలకు ఆహుతైపొతూ స్త్రీ
యుగాలు, తరాలు మారినా మహిళల తలరాతలు నీటిమీది రాతలే.
ఇల్లాలయినా, రాజ్యాలేలే నేత అయినా
మగవారి అకృత్యాలతో అణచబడుతూనే వుంది
అసమానతలు ఆంక్షలు నిందలు నిష్టూరాలు
వెరసి స్ర్తీ కోల్పోతోంది స్వేచ్చా స్వాతంత్ర్యం.
ధైర్యాన్ని నేస్తంగా ఉంచుకుని అబల అనే మాట మరచి. సహనమూర్తిగా
చుట్టూ సమస్యల వలయాన్ని చేధించి సాధించి సబలగా నిరూపించు
రక్షించేవారి కోసం నిరీక్షణతో నిరుత్సాహపడక,
ఆదిశక్తిగా అవతారమెత్తి దుష్టశక్తులను అణచి వెయ్య వమ్మా..!!
- వాణి కొరటమద్ది.
.....బాపు బొమ్మలు.....
నుదుట పాపిట బొట్టు నొసట కుంకుమ బొట్టు
నల్లటి కాటుక దిద్దిన చారెడేసి కళ్ళు
ముత్యపు ముక్కెర ముక్కుకు తొడిగి
చెవులకు వేలాడుతూ జుంకాలు సాంప్రదాయంగా,
మెడనింపు చేస్తూ ముత్యాల మాల
అందాన్ని అద్వతీయం చేస్తూ పట్టు పరికిణీలు
నిండుతనం నింపు ఓణీలు
ఎర్రని గోరింట చేతులు గల గల మంటూ మట్టి గాజులు
పారాణి పాదాలుకు సవ్వడి చేస్తూ అందియలు
వాలు జడ సొగసులకు జడకుచ్చుల సొబగులు
పొడవాటి జడకు పొందికగా పువ్వులు
పల్లెపడచులు నండూరి ఎంకి రూపాలు
బాపు బొమ్మల్లో తెలుగు అందాల నాయికలు
తెలుగుతనం వుట్టిపడే కూచిపూడి నృత్యాలు
మనసు కట్టి పడేసే భామా కలాపాలు
అధునిక వస్త్రధారణ పోకడలు అల్లుకుంటున్నా
తెలుగుతనం నింపుకున్నపూబోణీల అందమే అధ్వితీయం
తెలుగింట నడయాడు అపరలక్ష్మీ దేవీ రూపాలు
చూపు మరల్చలేని అందాల బొమ్మలు తెలుగమ్మాయిలు ...!!
...వాణి
నిరీక్షిస్తూ...నింగివంక చూస్తున్నా.
తారలలోనైనా తచ్చాడుతూ కనిపిస్తావేమోనని...!
.
నిన్నoదుకోవాలనే ఆరాటంలో
మరో లోకానికి దారులు వెతుకుతున్నా ...!!

ఊయలలో
అపురూప సుందరి
పండువెన్నెలలో
పరసింప చేస్తూ
ప్రకృతి అందాలతో
పోటీ పడుతూ
సెలయేటి సవ్వడులతో
కూనిరాగాల తీస్తూ
ప్రియునికై వేచి వున్న
అభిసారికలా
విరుల అందాలు
ఆతడికి వలపు సంకెళ్ళు
తరగల నగవుల ఆహ్లాదాలతో
విభునిపై మరులు చెందుతూ
ఊహల తీరంలో విహరిస్తూ
వేచివున్న సుందరాంగి
అందాల జవ్వని...!!

....వాణి

.....కదనరంగాన మహిళలు.........
సుకుమారులే సహన శీలులే సాహసవంతులే
సాటి రారెవరూ అంటూ మేటి అయ్యారు స్త్రీలు

అనాదిగా దగా పడ్డ గత చరిత్ర తిరగరాసి
వీరవనిత లైనారు ధీరత్వం చూపుతున్నారు
అత్మరక్షణ అధిగమించి దేశరక్షణకై నడుంబిగించి
శారీరక అవరోధం ఆటంకం కాదని నిరూపించి
కదన రంగంలోనూ పాదం మోపి
భావి భారత నిర్మాణానికి బాసటగా నిలుస్తూ
తన ధైర్యం తనస్తైర్యం సైన్యంలో చూపిస్తూ
దేశానికి నీవంతు సహకారం అందిస్తూ
కూతురివై తల్లివై భార్యవై ఆబాద్యతా విస్మరించక
జై హింద్ జై భారత్ అంటూ నినదిస్తూవున్నావు...!!
....వాణి కొరటమద్ది, 12.DEC 14

......కలం..........
చేయూతనిచ్చే స్నేహంగా
దూరాన్ని దగ్గర చేసే చెలిమిగా
మది గాయాలకు మమత పంచే తోడుగా
దు:ఖాన్ని పోగొట్టే మంత్రంగా
భావాలకు అలంకరణ మౌతూ
కన్నీరు తుడిచే నేస్తం కలం
రచయితలకు నేస్తమై
రాజీకీయాలకు అస్త్రమై
మరుగైన మానవ సంబంధాలను
దిగజారే విలువలను ప్రశ్నిస్తూ
సమాజాన్ని ప్రశ్నించే ఆలంబన కలం
ఆకట్టుకునే చిత్రాలు
గుండె పగిలే వాక్యలు కలానికేగా సాధ్యం
ఆలోచనలు అక్షరాలుగా
జ్ఞాపకాలను స్పందనలుగా మారుస్తూ
అనుభూతలు అనుభావాలు ఆవేదనలు
ఒలికించే పదాలు ప్రకటించేది కలం
కన్నీళ్ళు ఒలికించినా
హాస్యాన్ని పలికించేది
ప్రేమను పలికిస్తూ
పౌరుషాన్ని రగిలిస్తూ
ఆవేశాన్ని వెల్లడిస్తూ
ఆక్రోశాన్ని వెళ్ళగ్రక్కుతూ
కత్తి కన్నా గొప్పదే కలం....!!
....వాణి కొరటమద్ది
28 nov 14
... ఎందుకలా...!...
అప్పటి దాకా అవన్నీ రహస్యాలే
ఏడడుగుల నడవగానే
మర్మాలన్నీ నీవై పోయాయ్
మనసులోని ఊసులన్ని నీ సొంతమే
ఏదో ఆశ తన కోసమే నువ్వని
అలనాటి జ్ఞాపకాలే నీతో పంచుకుంటూ
ఎంత ఉత్సాహం కొత్త కళే తనలో
ఇద్దరి కలయిక నమ్మకమనుకుంది
అదే తన అసహాయత
సాధించానన్నసంతృప్తి కొంత కాలమే
తెలియని అసలు రూపం
నీలో దాచుకున్న కర్కశత్వం
బలి చేస్తానన్న ఆశల రూపాన్నీ
ఎలా రక్షించాలని
ఉమ్మి నీటిలో బజ్జున్న గుడ్డును ఎలా కాపాడాలి?
భయంగా ముడుచుకున్న చిట్టితల్లిని
బయటకెలా తీసుకురావాలి
ఆరగించే చూపులనుండి ఆవహించే చేతుల నుండి
ఎలా రక్షణ నివ్వను
ఎంత చదువుకున్న మూర్ఖుడవు కదూ నువ్వు
మలినమైన మనసుతో
నేనంటే ప్రాణమంటావ్
నాలోని ఆడబిడ్డను మాత్రం వొద్దంటావ్
ఆడతనంతోనేగా నువ్వు బయటకు విసిరివేయబడ్డావ్
అంత ద్వేషంతో అమ్మా అని ఎలా పిలుస్తున్నావ్?

.....వాణి
//తారాదీపం//
ఆరిన జీవితం ఆరోజున
వెలుగుతోంది దీపం
ముందు గదిలో ఓ మూలన
వడపోసిన జీవిత అనుభవం
వాడ్చేసిన ముసలిన తనం
పరదేశం నుండి వాలిన పుత్రులు
ఆమె ఊపిరి ఉగ్గదీసి ఏడుస్తూ
వెంట తిసుకుపోలేని
ఆస్తుల తగవులాట వీక్షిస్తూ
సంకట స్థితి తల్లి సమస్య వారికి
దీపం ఆరేలోగా
తనూ ఆరిపోవాలని
వెలుగుతున్న దీపాన్ని చూస్తూ ఆమె
ఆయన ప్రక్కే తారాదీపం అవ్వాలని...!!

.....వాణి

//ఆమె//
//నిర్లక్ష్యానికి గురౌతున్న కొందరితల్లుల వేదన చూసి ...//
మరో జన్మే తనకది
మృత్యువు అంచులదాకా వెళ్ళాలని తెలుసు
నిన్ను వొద్దనుకోలా
పoటిబిగువన బాద భరించి
ప్రపంచంలోకి నిను తీసుకొచ్చింది


వ్యర్ధాలను శుద్ది చేయాల్సివస్తుందని అసహ్యించుకోలా
ఆయాలను పెట్టి చేతులూ దులుపుకోలేదు
పవిత్ర బాధ్యతగా స్వీకరించి తృప్తి పడ్డది ఆమె

చిన్న చితకా దగ్గు జలుబు కేర్ కేర్ మని ఏడుస్తుంటే
నిద్దురలేని రాత్రులు ఎన్నోఅపుడూ విసుగులేదు
వసారాలో నిన్ను వొదిలెయ్యలేదు ఆమె

నడక వొచ్చేదాకా చంక నెత్తుకుని
బడికి కెళ్ళినపుడు పుస్తకాలు మోస్తూ
నీ బ్రతుకుబాటకు పునాదులేస్తూ
నువ్వో ప్రపంచంగా నీవే లోకంగా జీవించిన ఆమె

నేడు వేలాడుతున్న కొమ్మ పండిపోతున్నా ఆకు
వడలుతున్న కుసుమం ఊగిసలాడుతున్న దీపం
ఆ కొమ్మకు అండ కావాలి
పండుతున్న ఆకును పట్టుకోవాలి
వడలుతున్న కుసుమానికి చల్లతనాన్ని(ప్రేమ) ఇవ్వాలి
ఆ దీపం ఆరకుండా నీ చేతులనే అడ్డు పెట్టాలి

అనుభవాల ఖజానా ఆమె
ఎన్నో నేర్పించగల గురువు ఆమె
ఆమె మనుమలను ముద్దాడే ఆదృష్టాన్నివ్వు
బామ్మ చెప్పే కధలు వింటూ
మురిసిపోయే నీ సంతానం అందాన్నిచూడు
ఆశ్రమాలకు అంకితం చేయకు

కాకుంటే! రేపు నీవు అంతే వచ్చే వార్ధక్యం
నీకూ ముందరి ముసళ్ళ పండుగే...!!
....వాణి కొరటమద్ది
20 nov14
Unlike · ·