//బాల కార్మికులు//
ఆ కన్నుల్లో కన్నీళ్ళెందుకు
కోటి ఆశల వెలుగులు విరజిమ్మాలి కదా?

కలం పట్టాల్సిన చేతులు
ఇటుకలు మోస్తూ కంది పోతున్నాయి
కడుగుతున్న టీ కప్పుల్లో
అక్షరాలు వెతుకుంటున్నాయి
మూటలు మోస్తూ
భుజాలు బావురుమంటున్నాయి
వెన్నుతట్టె మాష్టారి మెచ్చుకోలుకోసం
తపించిపోతున్నాయి
తలపై తట్టలు మోస్తూ
తల్లడిల్లిపోతున్నారు
బుర్రల్లో జ్ఞానాన్ని నింపమని
వేడుకుంటున్నారు
పుస్తకాలు మోస్తూ
బడి గడప తొక్కాలికదా?
గడప గడప తిరిగి
పేపర్లు పంచుతున్నాయి
కంప్యూటర్లు కదిలించాల్సిన వేళ్ళు
చెత్తకుప్పల్లో సీసాలు ఏరుతున్నాయి
చిరునవ్వులు చిందాల్సిన బాల్యం
చిత్కారాలు ఎదుర్కొoటోంది
నవ్య భారత నిర్మాతలు వాళ్ళు
నిర్లక్ష్యానికి నిదర్శనమౌతున్నారు
....వాణి కొరటమద్ది
17 nov14